THE FIFTH SUSTAINABILITY SUMMIT ΟF ECONOMIST
Η Καθηγήτρια της Σχολής Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών – Μηχανικών Γεωπληροφορικής και Πρόεδρος του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), κα. Μαρία Παπαδοπούλου συμμετείχε στο πέμπτο συνέδριο για την βιωσιμότητα του στην ενότητα SUSTAINABLE WATER MANAGEMENT.
Στην ομιλία της ειδικότερα αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η πανδημία επέφερε σημαντικές διαφοροποιήσεις στις ανθρωπογενείς πιέσεις του φυσικού περιβάλλοντος, όπως η μείωση των αέριων εκπομπών λόγω των ιδιαίτερα αυστηρών περιορισμών στις μετακινήσεις ανθρώπων και προϊόντων, η μειωμένη παραγωγή αποβλήτων λόγω της περιορισμένης κατανάλωσης προϊοντων. Αλλά ταυτόχρονα επέφερε και βελτιώσεις στα οικοσυστήματα με τη μείωση των ανθρωπογενών παρεμβάσεων σε αυτά αλλά και τη βελτίωση των ποιοτικών και ποσοτικών χαρακτηριστικών τόσο των χερσαίων όσο και των υδάτινων οικοσυστημάτων. Η βιομηχανική και αγροτική δραστηριότητα περιορίστηκε σημαντικά ενώ η μεταβολή των συνθηκών της καθημερινότητας έφερε σημαντικές αλλαγές στη δυνατότητα κάλυψης των υδατικών αναγκών μια περιοχής (Supply-demand loop).
Στη μετά COVID εποχή, η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας σε θέματα διαχείρισης των φυσικών πόρων είναι μια επιτακτική πλέον απαίτηση. Η παρακολούθηση των υδατικών παραμέτρων παρέχει τη δυνατότητα επεξεργασίας και ανάλυσης πληθώρας δεδομένων η οποία επιτρέπει την εξαγωγή πληροφοριών σε σχεδόν-πραγματικό χρόνο από τη στιγμή που γίνεται η μέτρηση ενώ επιτρέπει ακόμα και την ακριβή προσομοίωση σύνθετων υδατικών συστημάτων. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ανάπτυξη του δικτύου επιδημολογίας λυμάτων που κρίνεται πλέον για περισσότερο από ένα χρόνο ως ένα εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια των ειδικών επιστημόνων υγείας για τον εντοπισμό, τον έλεγχο και τον περιορισμό της πανδημίας στο γενικό πληθυσμό.
Η επαναξιολόγηση των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης και ιδιαίτερα του Στόχου 6 (για ποσοτική και ποιοτική επάρκεια νερού και κάλυψη των υγειονομικών αναγκών) είναι πλέον επιτακτική προτεραιότητα η οποία θα συμβάλλει στην καλύτερη αξιοποίηση των υδατικών αποθεμάτων, ιδιαίτερα σε περιοχές με έντονες πιέσεις, με την αποτίμηση της διαθεσιμότητας, της ποιότητας αλλά και της πρόσβασης τους. Η διακυβέρνηση του νερού απαιτεί συλλογική προσπάθεια. Το νερό είναι ένα δημόσιο αγαθό το οποίο η Ελληνική πολιτεία οφείλει να παρέχει στους πολίτες της όμως η προσαρμογή της οικονομικής δραστηριότητας και των κοινωνιών στις νέες συνθήκες κλιματικής αλλαγής απαιτούν μια ολιστική προσέγγιση στα θέματα διαχείρισης των πόρων και τη διατήρηση φυσικού περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων με τη σύμπραξη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ώστε να είναι εφικτή η αντιμετώπιση ακραίων φαινομένων όπως η ξηρασία και λειψυδρίας δημιουργώντας ανθεκτικότερες κοινωνίες.
Η διακυβέρνηση του νερού απαιτεί συλλογική προσπάθεια. Το νερό είναι ένα δημόσιο αγαθό το οποίο η Ελληνική πολιτεία οφείλει να παρέχει στους πολίτες της όμως η προσαρμογή της οικονομικής δραστηριότητας και των κοινωνιών στις νέες συνθήκες κλιματικής αλλαγής απαιτούν μια ολιστική προσέγγιση στα θέματα διαχείρισης των πόρων και τη διατήρηση φυσικού περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων με τη σύμπραξη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ώστε να είναι εφικτή η αντιμετώπιση ακραίων φαινομένων όπως η ξηρασία και λειψυδρίας δημιουργώντας ανθεκτικότερες κοινωνίες.